po wszystkim

Byłam wczoraj na pogrzebie. R poszedł ze mną nie stawiał żadnych oporów , widok babci w trumnie prześladował mnie całą noc, moja ciocia nawet rano dzień po śmierci złapała się na tym że szykowała babci śniadanie.
Stwierdzam że z rodziną to najlepiej wygląda się na zdjęciach. Na pogrzebie wszyscy płakali a na stypie humorki jakoś z lekka rozrywkowe im dopisywały, brakowała tylko alkoholu. I były widoczne 2 obozy. Jeden to moi rodzice z dziećmi ( była nas piątka) i ich rodzinami , taty brat i przyjaciele , a drugi siostra mojej mamy (to była babcia ze strony mamy) , brat i rodzina mamy . Były 2 rzędy stołów i wszyscy trzymali się swoich. Dziwne jak dla mnie. Każdy gadał między sobą. Mój kuzyn nawet sie do mnie nie odezwał bo po co. Pewno dlatego , że było mu wstyd , kiedyś z R musieliśmy go ratować bo leżał pijany pod dyskoteką, zaprowadziliśmy go do domu i po sprawie. Cioteczka przemilczała wszystko a R swego czasu się baaardzo czepiała , może dlatego że pracował w barze gdzie codziennie przesiadywał mój wujaszek upijając się . Kurde jak to mnie wkurza , że u siebie nie widzą a innym będą wypominać ehhh.
Jedyna dobra strona tego wszystkiego to , że się trochę obkupiłam. Buty płaszcz spodnie... No jak rodzina się zbiera to trzeba wyglądać , bo jeszcze Cię obgadają za plecami. A dziś znów w pracy... miałam mieć weekend i dupa blada w poniedziałek do pracy psss

I co ja mam zrobić

Wczoraj zmarła moja babcia, spodziewaliśmy się tego nie była już młoda miała 89 lat ale przywiązanie do kogoś kto był z Tobą od zawsze pozostaje. I ta pustka że wchodzisz do pokoju a jej już po prostu nie ma. Nie zagada do Ciebie , nie opierniczy że plecy masz odkryte , nie powspomina jak byłeś małym bąblem. Pożegnałam się z nią jak jeszcze była w domu nie zdążyłam za życia , ale zrobiłam to po śmierci . Niby chciałam ją zapamiętać taką jaka była, ale tata mnie przekonał , bałam się też po prostu , zawsze bałam się zmarłych , ale to była moja babcia nie miałam się czego bać. Podeszłam,,, widziałam ją zaledwie 2 dni wcześniej zmieniła się nie do poznania , nie ten człowiek. Do końca była świadoma jeszcze chwilę przed śmiercią jadła. Życie jest ulotne za bardzo.

A problem mam z R bo nie chce iść na pogrzeb , nie wiem co on sobie wyobraża . Znał moją babcie bardzo dobrze często tam ze mną chodził, chociaż  żeby sobie posiedzieć i powspominać. A teraz nie mam pojęcia co mu odbiło. Stwierdził , że nie ma w co się ubrać , ale jego matka mówi , że to nie jest problem może mu kase pożyczyć i niech kupi sobie skoro to taki problem. Ale zdaje mi się , że to ona go namawia żeby nie szedł . Skoro twierdzi , że ja to nie jestem dla niech żadna rodzina tylko ktoś obcy to pewno chcę , żeby i on za bardzo z moją rodziną się nie spoufalał , dziwna jest naprawdę dziwna. Postanowiłam postawić sprawę na ostrzu noża zaangażować moja mamuśkę , i dać mu ultimatum. No bez przesady w takim momencie nie mam zamiaru być sama. 2 lata temu umarł wujek R widziałam go raptem kilka razy ale na pogrzeb poszłam.

PRZYJACIELE

Znały się ponad 16 lat. Na drodze ich przyjaźni od dzieciństwa zawsze ktoś stawał. Albo zazdrosna koleżanka z podstawówki , albo odmienny status społeczny, który nie pozwalał spędzać im razem wakacji. Spotykały się po kryjomu przed tą trzecią . której się bały i szczerze nienawidziły , zawsze w strachu , że ktoś je zobaczy i doniesie. Ale te chwile byłe dla nich najlepszym z możliwych sposobów na spędzanie wolnego czasu. Sytuacja się zmieniła dopiero w szkole średniej , ta trzecia poszła do innej jej zdaniem lepszej szkoły , która na dodatek mieściła się nie w tym samym mieście. Wtedy poczuły co to znaczy prawdziwa przyjaźń. Od zawsze chciały siedzieć w ławce razem , teraz marzenia zaczęły się spełniać. Wspierały się na wzajem w nowym środowisku poznawały nowych ludzi i nareszcie poczuły , że ich przyjaźni nic już nie zagrozi. Myliły się ... Jedna zawsze była gorsza w nauce , ale radziła sobie w liceum , raz lepiej raz gorzej. Jednak nie dała rady z matematyki. Czekał ją egzamin poprawkowy w sierpniu, nie zdała do klasy maturalnej. Ich świat się zawalił. Jakby ktoś ciągle robił im na złość. Przecież miały wspólne plany studia i w ogóle. Nie miały pretensji do siebie ,że jedna nie zdała. Jakoś to będzie , twierdziły...  Jednak nie miały już tak wiele wspólnego dotąd zawsze w tej samej klasie łączyły je wspólne cele i problemy. Pomimo tego dalej nie miały przed sobą tajemnic i gdy tylko było to możliwe spędzały czas razem , wspierały się. Jednak przyszedł czas , że ta jedna musiała opuścić szkołę i przenieść się hen daleko na studia. Na początku było im ciężko, z biegiem czasu przyzwyczaiły się do sytuacji pocieszający był fakt , że mieszkały przecież w jednej miejscowości . Ale ich drogi zaczęły powili się rozchodzić . Życie na studiach wygląda całkiem inaczej niż w liceum przyjaciółka miała się uczyć a nie spotykać z tą co została w liceum. Z kolei ta z liceum wciągnęła się w życie samorządu szkolnego nie myśląc o maturze. Nie widywały się po 2 , 3 miesiące jednak jak już udało im się spotkać gadały jak najęte jakby w ogóle się nic nie zmieniło , zawsze miały wspólne tematy. Czas mijał licealistka zdała maturę dostała pracę i miejsce na studiach zaocznych bo rodziców nie było stać żeby mogła sie uczyć dziennie. Przed pierwszym wykładem poznała chłopaka, w sumie przez przypadek ale bardzo przypadli sobie do gustu. Splot skomplikowanych wydarzeń spowodował , że musiała rzucić studia, rodzice jej się wyprowadzili ona została sama z siostrą nie zarabiała milionów , dokładała się do rachunków nie starczyło na studia i pociągało ją nowe życie z mężczyzną , a to wszystko kosztowało. W tym czasie ta druga też kogoś sobie znalazła choć nie wiązała z nim dalszych planów. I tak żyły dzień po dniu dzieląc się ze sobą radościami i smutkami. Pewnego dnia ta studiująca poznała mężczyznę z którym chciała ułożyć sobie życie. Prosty chłopak ale ona go kochała. I od tego czasu zaczęły się dziać dziwne historie . Tak się zdarzyło że sprawy potoczyły się w nieoczekiwanym kierunku przyjaciółki miały zamieszkać razem tak jak zawsze marzyły. Same bez swoich wybranków, przez około 2 lata by sobie odpocząć od rodziny problemów , stworzyć swój własny kąt , być panami swego losu. Plany zostały zaakceptowane przez obie strony. Jednak ta studiująca zaczęła od dłuższego czasu być niepokojona dziwnymi sms dotyczącymi jej osoby i jej wybranka . Jednoznacznie wynikało z nich , że to typ nie dla niej i lepiej żeby go zostawiła. Ona trwała w przekonaniu, że to pomówienia, w końcu nie wyrządził jej nic co by mogło zaszkodzić jego reputacji. Zatem uznano to za zwykłą ludzką zawiść . Jednak sytuacje się ciągle powtarzały a dziewczyna psychicznie była coraz słabsza. Przyjaciółka poradziła jej żeby była ostrożna i najlepiej zgłosiła sprawę na policję . Rozmawiała również z jej wybrankiem na ten temat mówiąc mu że ma się mieć na baczności bo wcale nie jest taki krystaliczny. Zatem chłopak się przejął poszedł zgłosić sprawę przeciwko gnębieniu swojej dziewczyny,,, i jako głównego podejrzanego podał jej najlepszą przyjaciółkę.

List

Dostałam zadanie bojowe i zostało mi mało czasu , dobrze , że nie ma za bardzo ruchu jak na razie bo jeszcze się nie wyrobię do popołudnia. Muszę napisać list do R jak się czuję z jego uzależnieniem i co o nim sądzę . I wysłać jeszcze dziś, podobno to taki element terapii , on później przeczyta to na forum i ma się do tego odnieść.

A ja wczoraj poszłam spać o 18 ;) i żadna siła nie mogła mnie z łóżka wyciągnąć. Uwielbiam być sama w domu a z racji ,że mieszkam tylko z 19 lat starszą siostrą to praktycznie ciągle jestem sama , brakuje mi R , ale muszę korzystać póki mogę , 4 listopada wraca. Już się umówiłam z Przyjaciółką na popijawę w pracy od 31 wolne, żyć nie umierać

Tylko z moją babcią coraz gorzej ta kobieta jest dla mnie kimś wyjątkowym , zagadką której do tej pory nie udało mi się rozwiązać. Cała historia z niezwykłością mojej babci zaczęła się jakieś 11 lat temu , wtedy nagle zmarł mój dziadek pamiętam jak babcia opowiadała , że tego dnia widziała jakieś białe obłoki nad dziadka głową i wiedziała , że coś w najbliższych dniach się stanie. Przeczucia ją nie myliły , babcia była na ogrodzie nagle coś ją tknęło spojrzała na niebo zobaczyła trumnę i dwie świece, wtedy już wiedziała , że to chodzi o dziadka . Przerwała pracę pobiegła na podwórko , dziadek siedział na schodach, wyglądał jakby spał... już nie żył. Od tego czasu zaczęłam bacznie przyglądać się babci , wiedziałam ,że leczy ona ludzi ale nigdy nie wiedziałam jak . Dostałam róży czyli czerwonej swędzącej wysypki na całym ciele mama nie poszła ze mną do lekarza poszłam do babci żeby przekonać się na własnej skórze co robi. Miałam 13 lat . Babcia pochyliła się nade mną dotknęła chorego miejsca , szeptała coś dla mnie niedosłyszalnego i tak dłuższą chwilę, dodała tylko żebym nie moczyła chorego miejsca na noc mama ma mi zrobić okład z żytniej mąki i muszę uwierzyć , że mi pomoże to podstawa. Po 2 dniach nie było śladu po chorobie. Wiem dużo osób pomyśli że to wiejskie zabobony , dla jednych tak ale dla innych to nadzieja na normalne życie . Przez te lata babcia wyleczyła każdą osobę , ktora przyszła do niej z jakimś skórnym problemem głównie z różą i z rumieniem oraz leczyła bóle głowy. Moja babcia nie jest jak Rasputin czy Kaszpirowski . Nie leczy z raka czy nie widomych czy jeszcze inne choroby. Nie wiem dlaczego akurat pomaga na skórę , i już pewnie nigdy się nie dowiem,
Wtedy gdy babcia mnie uleczyła powiedziała tylko ,że się nie nadaję do tego żeby przekazała mi ten dar który ona ma , i jak do dzisiaj nikt z osób które poznała się nie nadaję, co bardzo babcie martwiło. Chciała przekazać to co kiedyś sama dostała a teraz serce mi pęka jak tak leży i cierpi... pomogła tylu ludziom , a teraz nikt nie potrafi pomóc jej. Będzie mi brakować tych opowieści o duszach i różnych takich których słuchałam z otwartą paszczą...

Odwiedziny

No i R przyjechał w piątek zatem odebrałam go z umówionego miejsca pognałam na zakupy i do mnie do domu... jak był co tu dużo pisać super był własnie taki jak chciałam . Ale to mnie jeszcze bardziej martwi bo było idealnie , za dobrze      . Zresztą w sobotę szłam do roboty R jechał że mną do siebie nawet mi sniadanie do pracy przyniósł , byliśmy na zakupach spacerze z psem. Wszystko by było ładnie i pięknie gdyby nie jego siostra, kurwa jedna . W niedzielę R chciał zrobić nam przyjemność i przygotować obiad , mama mówi, że nie ma problemu i po śniadaniu wziął się do roboty. Ale szybko się wyrobił zostawił niedokończony sos do spagetti i poszedł poogladać tv ja się w łazience zamknęłam a reszta spała . R zasnął przed tv jego siostra wylazła o 10 oburzona , że nikt jej nie zrobił śniadania , (ma 20 lat) . Dojrzała spagetti , no to mówię , że na obiad za 2 godziny dostanie jak R dokończy , jak jest głodna niech coś tam łyknie z lodówki. No to ona wzięła się za gotowanie makaronu i kończenie sosu , mówię zostaw ale była mądrzejsza stwierdziła , że jak R będzie kończyć to ona nie zje bo jakiś jajec nasypie . Wstała mama R i mówi , czy nie mamy z głowa , że obiad na 10 no to mówię , że jej kochana córka jest taka głodna że już sra pod siebie. Dostała opier.. , że się wtrąca jak zwykle tam gdzie nie ma i po cholere w ogóle z wyra wylazła. Obudził się R zjebał siostrę , że po huj się wpierdala , że on nie będzie jeść itd... i się zrobiła wojna na chacie , ona zaczęła go wyzywać od alkoholików i by niedługo się pobili mało co . R poszedł do siebie trzasnął drzwiami i za żadne skarby nie chciał zejść , minie mu pomyślałam . Poszłam pakować jego rzeczy , w końcu zszedł  pojechaliśmy z jego rodzicami na zakupy bo teraz nie przyjedziemy do niego dopiero za 3 tygodnie go odbierzemy . Nie do końca mi to wszystko pasuje , nie jest święty ale ta suka nie podała mu ręki jak wyciągnął , żeby się pożegnać ...

No halo

Wczoraj R mi oznajmił , że w piątek wychodzi na przepustkę i mam go odebrać a żeby było mi wygodniej to mam zaledwie 30 km podjechać a nie 50 no prosze jakie błogosławieństwo na mnie spłynęło i weekend mam w dupie.Może zmieni zdanie mam nadzieję ;) , w końcu 4 listopada wychodzi to po cholerę chce wychodzić niech tam siedzi a nie mi grafik rozwala ,,, oo szit .
    Szef wszystkich szefów z kolei pierdoli trzy po trzy pewno przez to , że przejebał przetarg a mówiłam mu żeby o 5 złoty zrobił nizszą cenę... a przegrał o 4 ha ha ha peszek trzeba było się przełamać i posłuchac podwładnej , korona by mu z głowy nie spadła ot co ;)))
A do mnie się wczoraj odezwała moja pierwsza miłość kurde do liceum wtedy chodziłam aaa to były czasy. Mieszka ode mnie jakieś 100 km i przeważnie gadamy przez telefon a jak byliśmy razem to zdarzało się rozmawiać po 8 godzin non stop jak bateria wystarczała ;) On pracuje jako kierowca jest 4 lata starszy i  chce wpaść w przyszłym tygodniu na kawę. Wie oczywiście , że mam faceta nie jesteśmy ze sobą przeszło 3 lata mamy normalny kontakt, ja mam kogoś on tez... i wiemy o sobie wszystko , a nawet więcej ;) czasem się zastanawiam czy to normalne.... można to pod zdradę podciągnąć... eeee chyba nie

po weekendowo

Jak się człowiek zawsze cieszy w piątek ok 14 , że jeszcze chwila i łiikend , dosłownie jak głupi do sera. I ja nie powiem się cieszyłam wolna sobota u siebie w łóżku , spanie do 12 kawa papierosek , internecik... a wieczorkiem flaszka i do bratowej ;) Więc poszłam spać w piątek ok 24. 00 a tu godzina 7.30 telefon mi napierdala patrzę szef dzwoni... o fuck co on chcę !!! Myśle w dupę nie odbieram, przekręciłam się na bok i śpię dalej. Po minucie zaczął stacjonarny dzwonić co z tego że sis odebrała jak powiedziała że jestem i musiałam wstać. A chodziło o to , że szef dzwonił mnie po prostu opierdolić, bo nie mógł znaleść na moim biurku druczku do faktur bo on chciał poziomy a ja mam PIONOWY no kurwa świętokradztwo. I się zaczęło , ze mam syf , że faktury nie poukładane datami , i jeszcze milion innych popieprzonych absurdów. Rozłączyłam się i tyle ale później miałam całą sobotę nerwową, nawet już w myślach się zwalniałam. Niby człowiek ma wszystko w dupie a jednak przeżywa jak mrówka okupacje.
   Miałam jechać do R ale z przyczyn technicznych nie wypaliło. A tu godzina 11 dzwoni ojciec R i mówi , że mam się szykować bo za 2 godziny przyjedzie po mnie i pojedziemy razem ( to znaczy jego siostra i rodzice) jakoś nie uśmiechało mi się to wcale oczywiście ze względu na matkę R , i obawy mnie nie myliły ledwo wsiadłam w samochód się zaczęło. Kamila na kogo głosujesz odpowiedziałam , że na pewno nie na PiS to stwierdziła , że nie wiem co robię i powinnam wysiąść z samochodu ha ha uśmiałam się w duchu ;) ale atmosfera się zagęściła jak pokazałam siostrze R jaka droga do mnie prowadzi a matka stwierdziła po co jej to pokazuje ona jej do mnie w życiu nie puści . Na to ojciec R powiedział do swojej żony , że ma przestać te złośliwości bo już przesadza i się obraziła i do nikogo się nie odezwała. Jak byliśmy u R to nie wyszła z samochodu .
Czy to źle , że nie potrafię się jej przeciwstawić , że nie potrafię jej powiedzieć co myślę , chyba się nawet boję tej kobiety... a raczej jej chorych humorów

tesciowa

Wiadomo jak jest za dobrze to zawsze musi się coś spierdolić. Ostatnimi czasy spędzałam czas u R w domu , jego matce zdawało mi się odpowiadał ten układ . Robiłam zakupy i sprzątałam i sprawa kluczowa zajmowałam się naszym psem . A wczoraj ona do mnie mówi, że muszę wyjść bo ona z siostrą R ma wyjście na miasto , to se myślę idz.... pooglądam TV ale byłam w wielkim błędzie !!!!!!! ja też miałam ruszyć dupę i chodzić bezsensownie po mieście bo nie moge zostac sama pod jej nieobecność!!!!!!! mam sobie iść tak po prostu . No ja pierdole żebym była z R miesiąc to się rozumie ale my jesteśmy ze sobą przeszło 3 lata !!! No i jeszcze mimochodem wspomniała , że podobno sasiadki się dopytują czy u nich zamieszkałam. No to wiele nie myśląc zwinęłam swoje rzeczy i poszłam na pksa do domu już mnie tak szybko nie zobaczy. Zawsze ale to zawsze ją tolerowałam w sumie miała swoje humory ale jak każdy , starałam się ją rozumieć. Ale wszystko do czasu , mam dość wysłuchiwania jaki to R jest nieodpowiedzialny i zły bo nie pracuje i  jeszcze pijak . No halo halo to jest jej dziecko ona je wychowała widocznie nieudolnie to robiła... więc teraz powinna płakać a nie mieć jeszcze do mnie pretensje , że nie potrafiłam go zmienić.... Ale przekonałam go do leczenia ona przez cały ten czas nie zrobiła za wiele, praktycznie to tyle że tak zadziałała na psychikę jego byłej , że wyniosła się do siebie a mieli się u nich budować. Dziewczyna była młoda i nie wytrzymała presji teściowej. A ja już zapowiedziałam R żeby mu do głowy nie przyszło mieszkać u niej razem, nie ma takiej opcji , a były takie plany . Na swoim i koniec może i będzie skromniej ale robisz co chcesz i kiedy chcesz
No tylko najgorsze jest to , że R ma się wyprowadzić zaraz po leczeniu tylko gdzie... w ostateczności może do mnie, ale pozostaje kwestia mojej siostry także odpada , chyba że znajdziemy mieszkanie w bloku . Ale jak R ma przestać pić jak na dzień dobry jego mamusia mu taki pocisk funduje? Teraz to już troche za pozno na wychowywanie...